นักวิจัยนำโดย Shi-Qing Cai แห่ง Chinese Academy of Sciences ในเซี่ยงไฮ้สังเกตว่าในพยาธิตัวกลมCaenorhabditis elegansวัยชรามาพร้อมกับระดับเซโรโทนินและโดปามีนที่ลดลง สารสื่อประสาทเหล่านี้ช่วยให้เซลล์ประสาทส่งสัญญาณได้หลากหลาย ซึ่งบางส่วนเกี่ยวข้องกับอารมณ์ ความสุข การเคลื่อนไหว และการรับประทานอาหาร แต่การลดลงที่คล้ายคลึงกันนั้นไม่มีอยู่ในเวิร์มที่มีการกลายพันธุ์ทำให้พวกมันกินไม่มีประสิทธิภาพ (การกลายพันธุ์ใน ยีน eat-2ทำให้อายุของหนอนยาวขึ้นประมาณ 50 เปอร์เซ็นต์ในการทดลองครั้งก่อน)
เวิร์มที่มีอายุยืนประเภทอื่นๆ เช่น หนอนที่มีไมโทคอนเดรีย
ที่เปลี่ยนแปลงไปหรือโปรตีนที่ไวต่ออินซูลิน ไม่ได้รักษาระดับโดปามีนและเซโรโทนินในระดับสูงในวัยชรา การจำกัดอาหารบางอย่างทำให้เวิร์มสามารถรักษาระดับสารสื่อประสาทให้อยู่ในระดับสูงได้
แต่ตัวหนอนไม่จำเป็นต้องกินน้อยลงเพื่อให้ได้ประโยชน์บางอย่าง หนอนที่ดัดแปลงพันธุกรรมเพื่อผลิตเซโรโทนินมากขึ้นตลอดชีวิตของพวกมันมีพฤติกรรมการให้อาหารและการผสมพันธุ์ที่ดีขึ้นและอายุขัยยืนยาวกว่าปกติเล็กน้อย Cai และเพื่อนร่วมงานพบว่า โดยเฉลี่ยแล้ว เวิร์มเหล่านี้มีอายุ 24 วัน ในขณะที่เวิร์มปกติจะมีอายุ 22 วัน ทีมวิจัยพบว่าหนอนที่กินและดูดซึมเซโรโทนินในช่วงปลายชีวิตยังแสดงพฤติกรรมที่ดีขึ้นและมีชีวิตที่ยืนยาวกว่าปกติเล็กน้อย โดปามีนที่มากเกินไปทำให้พฤติกรรมดีขึ้นแต่ไม่ได้ยืดอายุขัย
การศึกษาของมนุษย์ชี้ให้เห็นว่าข้อความของเซโรโทนินและโดปามีนเริ่มเสื่อมลงเมื่อเริ่มเข้าสู่วัยกลางคน Cai กล่าว การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้อาจส่งผลต่อทั้งปัญหาการเคลื่อนไหวที่มาพร้อมกับอายุ เช่น การเดินลำบากและความแข็งแกร่ง และปัญหาสมองที่ซับซ้อนมากขึ้น เช่น ปัญหาเกี่ยวกับความจำ เขากล่าว
การศึกษาส่วนใหญ่เกี่ยวกับความชรานั้นมุ่งเน้น
ไปที่ช่วงชีวิตเพียงอย่างเดียว Cai กล่าว แต่ “การมีสุขภาพแข็งแรงและอายุยืนยาวขึ้นมีความสำคัญเท่าเทียมกันสำหรับผู้สูงอายุ” ผลลัพธ์ใหม่ในเวิร์มอาจให้เบาะแสในการแสวงหาสุขภาพที่แข็งแรงและอายุยืนยาวขึ้น
Petrascheck เตือนว่าแม้ผลลัพธ์จะน่าสนใจ แต่อายุของร่างกายและสมองส่วนใหญ่ยังคงลึกลับอยู่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในคน “ผมจะไม่พูดว่าเราใกล้จะเข้าใจแล้วว่าอะไรเป็นสาเหตุของความชรา” เขากล่าว “ยังมีอีกมากที่ต้องเรียนรู้”
ผู้ป่วยโรค MS ที่มีระดับวิตามินดีในระดับต่ำในช่วงเริ่มต้นของโรคจะแย่ลงในอีกไม่กี่ปีข้างหน้ามากกว่าผู้ป่วยที่มีระดับสูงกว่า
หลายเส้นโลหิตตีบถูกทำเครื่องหมายด้วยความเสียหายต่อปลอกหุ้มไขมันที่เคลือบเส้นใยประสาทในสมอง ผลลัพธ์ที่ได้อาจเป็นอาการที่เกิดขึ้นไม่ต่อเนื่อง ซึ่งรวมถึงการสูญเสียการควบคุมกล้ามเนื้อ อาการชา และปัญหาในการคิด วิตามินดีซึ่งร่างกายสร้างขึ้นจากแสงแดด ได้แสดงให้เห็นถึงสัญญาในการต่อสู้กับโรคต่างๆ และอาจจำกัดการโจมตี MS นี้ ( SN: 7/16/11, p. 22 )
ในปี 2545 นักวิจัยศึกษาผลของยา beta-interferon-1b ต่อ MS โดยแยกตัวอย่างเลือดจากผู้ป่วย 465 ราย เมื่อนักวิจัยวิเคราะห์ตัวอย่างเหล่านี้เมื่อเร็ว ๆ นี้ พวกเขาพบว่าผู้ป่วยที่มีระดับวิตามินดีในเลือดเกิน 20 นาโนกรัมต่อมิลลิลิตรที่ 6 และ 12 เดือนหลังจากเริ่มมีอาการของ MS มีอาการวูบวาบน้อยกว่าในช่วงที่เหลือของการศึกษาห้าปี ด้วยการอ่านที่ต่ำกว่าได้ นักวิทยาศาสตร์บางคนคิดว่า 20 นาโนกรัมต่อมิลลิลิตรเป็นระดับที่ดีต่อสุขภาพ คนอื่นมองว่า 30 เป็นอย่างน้อยที่มีสุขภาพดี
การสแกนด้วย MRI เปิดเผยว่าหลังจากผ่านไป 5 ปี ผู้ที่มีระดับวิตามินดีต่ำจะมีความเสียหายของไมอีลินมากกว่าผู้ที่มีระดับสูงกว่าถึงสี่เท่า ผลลัพธ์ ปรากฏ ใน วารสาร March JAMA Neurology
Credit : irishattitudeblog.com altamiraweb.info crystalclearblog.com cainlawoffice.net quisse.net undertheradarspringfield.org northquaymarine.net azquiz.net hobartbookkeepers.com wichitapersonalinjurylawfirm.com
